ต้นยางนา

ข้อมูล	ราละเอียด	ภาพประกรอบ
ชื่อพฤกษาศาสตร์	Dipterocapus alatus Roxb. ex G.Do
วงศ์	Dipterocarpaceae
ชื่อพื้นเมือง	ยางนา , ยางขาว , ยางหยวก , ยางแม่น้ำ , (ทั่วไป) ; กาตีล (เขมร, ปราจันบุรี); ยางนา (เลย)
ลักษณะทางนิเวศวิทยา (การกระจายพันธุ์ตามธรรมชาติ)	ไม้ต้น ขนาดใหญ่ สูงประมาณ 30 – 40 เมตร ไม่ผลัดใบ เรือนยอดเป็นพุ่มกลมหนา ลำต้นเปลาตรง เปลือกนอกสีเทาอมขาว เรียบหนา หรือแตกสะเก็ดเป็นหลุมตื้นๆ เปลือกในสีน้ำตาอมชมพู
ชนิดป่าที่พบ	พบขึ้นเป็นกลุ่มตามที่ราบริมลำธาร ในป่าดิบทั่วไป ที่มีดินอุดมสมบูรณ์ ดินลึกและมีความชุ่มชื้นเพียงพอ ความสูง 200 – 600 เมตร จากระดับน้ำทะเล
ลักษณทางวัฒนวิทยา -ลำต้น / ลักษณเนื้อไม้ -ใบ -ดอก -ผล	ลักษณต้น ไม้ต้น ขนาดใหญ่ สูงประมาณ 30 – 40 เมตร ไม่ผลัดใบ เรือนยอดเป็นพุ่มกลมหนา ลำต้นเปลาตรง เปลือกนอกสีเทาอมขาว เรียบหนา หรือแตกสะเก็ดเป็นหลุมตื้นๆ เปลือกในสีน้ำตาลอมชมพู ลักษณะใบ ใบเดี่ยว เรียงสลับ รูปไข่แกมขอบขนาน ขนาดกว้าง 8 – 15 เซนติเมตร ยาว 20 – 35 เซนติเมตร โคนใบมนกว้าง ขอบใบหยักเป็นคลื่นเล็กน้อย ปลายใบสอบทู่ เนื้อใบหนา ใบอ่อนมีขนสีเทา ใบแก่เกลี้ยงหรือเกือบเกลี้ยง กาบหุ้มยอดหรือใบอ่อนมีขนอ่อนสีน้ำตาล ลักษณะดอก ช่อกระจะ สั้นๆ ออกที่ซอกใบใกล้ปลายกิ่ง ดอกย่อยสีชมพู กลีบเลี้ยงเชื่อมติดกันเป็นรูปถ้วย กลีบดอกเชื่อมติดกัน ปลายกลีบแยกออกเป็น 5 แฉก บิดเวียนตามกันแบบกังหัน เกสรเพศผู้มี 29 อัน  ลักษณะผล ผลแห้งกลีบเลี้ยงเจริญเป็นปีก ทรงกลมรี มีครีบตามยาว 5 ครีบ มีปีกยาว 2 ปีก ยาว 10 – 12 เซนติเมตร เส้นปีกตามยาวมี 3 เส้น เมล็ดลักษณะคล้ายแป้งสีขาวมีริ้วสีน้ำตาลกระจายอยู่ทั่วไป
การขยายพันธุ์	ขยายพันธุ์โดยการเพาะเมล็ด
ช่วงเวลาออกดอก-ผล	ระหว่างเดือน มีนาคม - พฤษภาคม
การใช้ประโยชน์และความสำคัญ	ส่วนใหญ่ใช้ในการก่อสร้างทั่วไป ทำไม้บาง ไม้อัด หมอนรองรถไฟ น้ำมันยางที่ได้จากการเจาะต้นใช้ทาไม้ ยาแนวหรือ ทาเครื่องจักสาน ทำไต้ ทำยา เป็นต้น